Οι καθηγητές είπαν...

Επιλέξαμε τα παρακάτω μηνύματα επειδή μεταφέρουν την εικόνα των μαθητών μέσα από το βλέμμα του εκπαιδευτικού.

• Ήθελα να πω σε όλους σας ότι κάνατε πολύ καλή δουλειά, με κέφι και ενθουσιασμό και αυτό φάνηκε. Επίσης θα πω τη δική μου αίσθηση μετά από κάθε συνάντησή μας. Νομίζω ότι κάνετε την επαφή μας με την αναπηρία κάτι απλό, χωρίς περιορισμούς, αναστολές και αμηχανία. Δεν ξέρω πως το καταφέρατε τα παιδιά μας να ζητούν αυτή την επαφή ακόμη περισσότερο...
• Σας ευχαριστούμε θερμά για το ταξίδι που κάνατε για να μας έρθετε, αλλά πολύ περισσότερο για το ότι ανοίξατε νέους δρόμους στο μυαλό και την ψυχή μας!!! Τα παιδιά δεν έχουν σταματήσει να μιλούν για εσάς και τον υπέροχο τρόπο που τα προσεγγίσατε!!! Ανυπομονώ για την επόμενη συνάντηση! 
• Το πιο σημαντικό που άκουσα σήμερα από τα παιδιά, το είπε ένας μαθητής με πολλά οικογενειακά προβλήματα. Με ένα φωτεινό χαμόγελο, που δεν το έχω ξαναδεί στο πρόσωπό του, μου είπε ότι ήταν η καλύτερη επίσκεψη που έχει πάει και πως του χρόνου θα ξανάρθει οπωσδήποτε.
• Σκέφτηκα να σας μεταφέρω τις πρώτες εντυπώσεις από τα "Αποτυπώματα 2014".Σας στέλνω τις χαρακτηριστικές φωτογραφίες που δείχνουν ότι οι αποστάσεις μικραίνουν... Την πρώτη φορά που πλησίασα  ένα τραπέζι για να δω πώς τα πάνε, παρατήρησα ότι το ένα αγόρι μας ζωγράφιζε στην άκρη της μπλούζας. Μου είπε ότι ήταν μια καρδιά, που όμως η μισή ήταν απ' έξω... Σιγά σιγά πλησίασε το σχέδιό του στο σχέδιο του κοριτσιού που καθόταν δίπλα του. Να σημειώσω εδώ ότι είναι ένα από τα παιδιά που δημιουργεί προβλήματα στο σχολείο με τη συμπεριφορά του. Δίπλα του ο Κ. συνεργάζεται απόλυτα με το δικό του "ζευγάρι". Αυτή ζωγράφισε τον έναν λόφο, αυτός τον άλλον. Αυτή σχεδίασε το σπίτι αυτός τα παράθυρα. Συζητούσαν για το αν θα προσθέσουν ποταμάκι ή δρομάκι...Σε άλλο τραπέζι ο Χ. βρήκε δυσκολία. Καθόταν με μεγαλύτερα παιδιά που είχαν εμφανώς αρκετά προβλήματα. Όταν τον ρώτησα μου είπε ότι ήταν καλά, αλλά η στάση του σώματός του έδειχνε άλλα. Τελικά παραδέχτηκε ότι δυσκολευόταν λέγοντας: "δεν είναι κάτι που βλέπω κάθε μέρα". Χάρηκα πολύ που το είπε... Το είπε και μετά στη συζήτηση με τον ψυχολόγο. Για το κάθε παιδί είναι διαφορετικά.