Μια από τις αγαπημένες στιγμές της χρονιάς ήταν η αλλαγή στάσης ενός μαθητή E' Δημοτικού.
"Δεν θα μπορούσα ποτέ να αγαπήσω μια κοπέλα με αναπηρία", μας είπε στην αρχή του προγράμματος.
Αφού το συζητήσαμε για λίγο, με όλη την τάξη, συμπλήρωσε: "Τώρα που το σκέφτομαι, είναι όπως ένα παγώνι. Στην αρχή μπορεί να το δει κάποιος και να πει ότι του φαίνεται άσχημο αλλά τελικά να ανοίξει την ουρά του και να καταλάβει πως είναι πανέμορφο. Κάπως έτσι μπορεί να είναι και με έναν άνθρωπο. Να τον δεις αρχικά και να μη σου αρέσει καθόλου αλλά αν σου ανοίξει την καρδιά του και δεις τι κρύβει μέσα του, να τον αγαπήσεις"!
-------------------
Μέρος του Εκπαιδευτικού Προγράμματος "Μαθαίνω να βλέπω τον άνθρωπο", πραγματοποιείται με δωρεά από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.